Laatste reizen

Suriname – woensdag 20 januari 2010 – reisverslag

Woensdagochtend 20 januari 2010 – PO/SOTussen 6 en 7 uur vanochtend ontbijten om daarna om 7 uur naar de scholen te vertrekken. Het was toen nog vrij rustig in de bus. PO/SO en Sport gingen samen allereerst naar de OS Nieuw-Amsterdam, waar we hartelijk ontvangen werden met zang en muziek en mooie, door de kinderen gemaakte en aangeboden kettingen. Na het hijsen van de vlag en het zingen van een lied, mochten we in alle ruimtes van de school gaan kijken. De leerlingen hadden, net zoals we later zagen op alle scholen, een groen/wit geruite blouse aan. Een flitsbezoek en daarna naar de SO-school Jules Fernandes. De helft van de school was naar zwemles, maar we konden nog voldoende zien van de school en de lessen. Wat heel bijzonder was, dat de kinderen van de bakkerij van de Fernandesfabriek elke morgen verse broodjes krijgen, omdat de kinderen regelmatig zonder ontbijt op school komen. We stapten in de bus, de kinderen zwaaiden ons uit en wij konden direct de bus weer uit: we waren bij de Stizona-school. Hier zagen we alleen leerkrachten; de kinderen hadden vrij i.v.m. een studiedag. De school had een groentetuin, waar de kinderen zelf de groente verbouwen en later kunnen verkopen. We hebben gepraat met de leerkrachten en de school bekeken. De Bloementuin was de laatste school: we zagen geen echte bloemen, maar de bloemen zijn de kinderen en de school is de tuin, waar de kinderen kunnen groeien. Op alle scholen kregen we cadeautjes en iets lekkers. Volgegeten haalden we onze 4 collega’s op, die naar de St.Helena-school geweest waren. Het middagprogramma kon nu beginnen. Ans en Ina.Woensdagmiddag 20 januari 2010
De tijd vloog om en om 12 uur zaten we alweer in de bus. We hebben alleen maar enthousiaste collega ‘s ontmoet en super gemotiveerde kinderen die popelen om met het project aan de gang te gaan. Tijdens de busrit worden de pumps alweer verwisseld voor de slippers, flink gesmeerd met zonnebrand en muggenmelk zodat we onmiddellijk door kunnen gaan naar het middagprogramma. We bezoeken Frederiksdorp, een plantage die inmiddels op de lijst van werelderfgoed staat. Mildred had weer prachtige verhalen voor ons en ze kon zelfs de liedjes zingen die vroeger de koffieslaven gebruikten tijdens het drogen van de koffiebonen. Roodverbrand , gescheiden in de mannen en de vrouwenboot, kwamen we daarvan terug.

Hans en Ellen

Openbare School New Amsterdam

Jule Fernandes School

Stizona

De Bloementuin

Woensdag 20 januari 2010 – VMBO/MULO

Woensdagochtend 20 januari 2010 – VMBO/MULO

5.45 uur, de wake-up-call. In het holst van de nacht ontbijten en om 7.00 uur vertrek. Door een druk en overvol Paramaribo komen we om kwart voor acht aan in Leliedorp, waar de eerste school staat die we gaan bezoeken.

Behalve de Johannes Vrolijkschool, staat er ook nog een lagere school en een mulo beroepsgerichte school met praktijkcentrum op het terrein. Onder het praatje van Mevr. Markus begint de vlaggenparade van de Lagere school. Tijdens het hijsen van de vlag wordt het volkslied uit volle borst meegezongen. De pubers van de Muloschool zingen niet meer. De Vrolijkschool is populair bij de ouders, de nacht voor de aanmelding slapen ouders al op het erf van de school om zeker van een plekje te zijn. Een gezellige boel elk jaar weer. Ook tijdens de rondleiding langs de lokalen, waar de leerlingen in open ruimtes achter gaas zitten, was er af en toe vrolijk gelach te horen. De school beschikt niet of nauwelijks over computers, maar tijdens haar praatje in haar kantoor vertelde ze dat bijna alle leerlingen beschikken over een mobiel en vaak met internet . We konden natuurlijk niet weg voordat we een overheerlijk broodje gehakt meenamen.

Het tijdschema is strak, dus na 45 minuten zitten we alweer in het busje naar de Anton Residaschool. Dit is een echte dorpsschool met directeur Hendrik Karsodikromo, die ons lachend staat op te wachten. De vorige avond hadden we met hem al inspirerende gesprekken. Hier staan de kinderen van het Global Teenager Project al klaar met een mooi lied, zelfgemaakte gedichten, werkstukken en bloemen, die ons aangeboden worden in het toekomstige computerlokaal. Dit lokaal zal eerst helemaal beveiligd moeten worden en een koeling moeten krijgen. Dingen waar je in Nederland niet zo snel bij stil staat. Bovendien moet ook deze school creatief met geld omgaan. Ook hier mogen we niet vertrekken zonder van de overheerlijke zelfgemaakte broodjes en viskoeken te eten.

Met spoed vertrekken we weer naar de volgende school: De Hirasingschool , een Hindoestaanse muloschool in het centrum van Paramaribo. We worden hartelijk ontvangen door twee kwetterende enthousiaste collega’s. Tijdens de ontvangst kregen we alweer overheerlijke oliebollen met groene kruiden en broodjes pom met kip. Hmmmmmmmmm. Deze school is tot in de tanden beveiligd tegen braak. Tv’s computers e.d. zitten in een soort kooi. Nadat we uitgebreid met docenten hebben gepraat zijn we nog even via het kindertehuis naar de prachtige bijbehorende hindoetempel gerend. We zijn onder de indruk van het gebouw, mede door het contrast van de rijkelijk versierde, prachtige tempel en een school die schreeuwt om onderhoud. Alweer een veel te kort bezoek. Mevr. Ilze Santokhi zwaait ons vrolijk uit.

Tot slot de George Asin School. Collega I. Belfor-Rudge, heet ons van harte welkom. Zoals op alle scholen mogen we natuurlijk weer de klassen bezoeken. Dit is de school waar de twee Nederlandse jongens de lessen volgen. Televisiestation ABC was daar ook opnames van aan het maken,alwaar collega Gerrit van Het Noordik Almelo over werd geïnterviewd. Deze school is heel enthousiast over het meedraaien in de learning circles. Van Bakkerij Hollandia stonden de dozen taart en gebak alweer klaar. Dit kon niet geweigerd worden!

De tijd vloog om en om 12 uur zaten we alweer in de bus. We hebben alleen maar enthousiaste collega ‘s ontmoet en supergemotiveerde kinderen die popelen om met het project aan de gang te gaan. Tijdens de busrit worden de pumps alweer verwisseld voor de slippers, flink gesmeerd met zonnebrand en muggenmelk zodat we onmiddellijk door kunnen gaan naar het middagprogramma. We bezoeken Frederiksdorp, een plantage die inmiddels op de lijst van werelderfgoed staat. Mildred had weer prachtige verhalen voor ons en ze kon zelfs de liedjes zingen die vroeger de koffieslaven gebruikten tijdens het drogen van de koffiebonen. Roodverbrand , gescheiden in de mannen en de vrouwenboot, kwamen we daarvan terug.

Hans en Ellen