 |
 |
 |
| Top |
 |
 |
 |
| Top |
 |
 |
| Top |
| Bezoek aan de Louis Brailleschool (Tom, Miranda en Henk)Vanochtend ging de wekker al om 6:00 om de zonsopgang in Paramaribo te aanschouwen tijdens het heerlijke ontbijtje. De bussen naar de scholen vertrokken namelijk al om half 8 waardoor ik met Henk en Miranda om 08:00 uur afgezet kon worden bij de Louis Brailleschool; een school voor blinde en slechtziende kinderen. Helaas was de school niet geheel voorbereid op ons bezoek, maar hierdoor leerden we wel de Surinaamse gastvrijheid kennen. Het werk van het schoolhoofd werd aan de kant gelegd om ons van een mooie rondleiding te voorzien. De Louis Braille school is een stichtingschool, hetgeen wil zeggen dat de leerkrachten gedetacheerd worden en de school verder moet zien te overleven van giften en schoolgeld, slechts 40 SRD per jaar, nog geen Euro per maand dus. Geen vetpot voor een school. Zeker niet als je school slechts 32 leerlingen telt. De school is daarom dus ook enorm aangewezen op kennissen van de school bij verschillende instanties om een en ander los te weken en voor elkaar te krijgen. Gelukkig was dit voor het zeer gedreven schoolhoofd Jennifer goed te doen. Dat leerlingen een schooluniform hebben wist ik wel, maar hier verraste het me dat ook de leerkrachten een uniform dragen, iedere dag een andere kleur. De LB-school telt slechts 4 groepen waarvan de grootste maar 9 leerlingen telt. Deze groepen lijken vooral op leeftijd te worden ingedeeld, maar er werd verteld dat het niveau ook een belangrijke rol speelt bij het plaatsen van de leerling. Trouwens is het de toekomstvisie van Jennifer dat alle leerlingen onder Ambulante Begeleiding hun plaats kunnen vinden in het reguliere onderwijs. Onder het genot van een heerlijke Fernandes ginger cream hebben we nog een en ander over de school vernomen. Mooi om te zien was het computerlokaal waar de lessen onder leiding staan van een blinde docent en dat een eveneens blinde jonge meid bij school leerde masseren en nu massages aanbied in een speciaal ingerichte ruimte van de school. Na het bezoek en een broodje zoute vis even met de taxi een shopping mall bezocht om ’s avonds met de groep te gaan eten bij de volgende cultuur; Javaans bij Jawa. Uiteraard was het naar verwachting weer enorm lekker. |
| Bezoek aan de Mytylschool (Hetty, Petra en Rob)Vandaag vroeg op. Om 06.30 ontbijten en om 07.15 in de bus. Iedere groep heeft een school toegewezen gekregen, dus het gezelschap verspreidde zich over de scholen van Paramaribo. Wij, Petra, Hetty en Rob, hebben een bezoek gebracht aan de mytylschool van Suriname. Er is er namelijk maar één. Na een lange rit door de stad kwamen wij uiteindelijk aan bij de school. Een laag gebouw in vrolijke kleuren geschilderd. We werden daar vriendelijk ontvangen door de directrice Mirjam en de leerlingen van de school. We werden toegezongen met maar liefst drie liederen. Daarna gingen de leerlingen terug naar de klassen en aan het werk. |
 |
| Top |
| Wij gingen met Mirjam mee en kregen een rondleiding door de school. Het computerlokaal bleek dik in orde met 6 nieuwe computers, verkregen met medewerking van Mariëndaal, een mytylschool in Nederland. Het zwembad bleek echter een probleem. Dit is al jaren niet meer beschikbaar, terwijl deze leerlingen het zwemmen toch zo nodig hebben. Mirjam is er volop me bezig en gezien haar gedrevenheid voor de leerlingen denk ik dat dit wel goed zal komen. |
 |
| Na de rondleiding zijn we de groep ingegaan waarmee we gaan samenwerken. Het is een groep van 8 leerlingen. Het leeftijdsverschil was groot, van 10 tot 16 jaar. De leerlingen waren erg beleefd en wilden graag op de foto. |
 |
| Top |
| Ook wilden ze graag wat foto’s zien van Nederland, die toevallig nog op mijn camera stonden. |
 |
| Na ongeveer een uur werden we uitgenodigd voor een heerlijke lunch; bara’s en roti. Na de lunch stond de taxi al weer op ons te wachten en gingen we terug naar het hotel. De middag was vrij en de dames wilden graag shoppen in de bekende shoppingmall “De Hermitage”. Na deze exercitie terug naar het hotel, snel omkleden en door naar het enige Javaanse restaurant van Paramaribo: “Jawa”. Daar heerlijk gegeten en nu inmiddels weer terug in het hotel om te werken aan het dagverslag. Nu nog wat foto’s erbij en dan naar bed, want morgen moeten we weer vroeg op voor het bezoek aan de volgende school. |
| Top |
| Bezoek aan Bloementuinschool (Diana en Henk)Deze ochtend moesten we al vroeg op omdat de eerste schoolbezoeken op het programma stonden. Om zes uur dus opgestaan, om half zeven ontbeten en om kwart over zeven zaten we al in de bus, die ons naar de diverse scholen bracht. Diana en ik gingen naar de Bloementuin. Dit is een school voor moeilijk lerende kinderen. We werden daar allerhartelijkst ontvangen door een groep van 4 kinderen die zich speciaal voor deze gelegenheid verkleed hadden. |
 |
| Na een rondleiding door de school met het hoofd van de school mochten we zelf in de klassen gaan kijken. De school heeft zo’n 60 leerlingen die verdeeld zijn over 6 klassen. Doordat de leerkrachten alle tijd voor ons namen zijn we een stuk meer te weten gekomen hoe het reilt en zeilt binnen deze school. Zo werd ons verteld dat ze nog maar 15 maanden in dit gebouw zitten. De vorige school was te oud en te slecht dus moest er een nieuwe school gebouwd worden. De Stichting Buitengewoon Onderwijs heeft er voor gezorgd dat de nieuwe school er kwam. De school beschikt zelfs over een eigen gymzaal en een computerlokaal. In het computerlokaal staan 6 computers waarvan er één verbonden is met internet. |
| Top |
| Bezoek aan de G.L.O Ramnand Sewbaran school (Hetty, Jan en Lisette)Vanmorgen werden Hetty, Jan en Lisette hartelijk welkom geheten op basisschool Ramnan Sewbaran. Sewbaran is een grote basisschool met ruim 500 leerlingen. |
 |
| We kregen een mooie rondleiding door de leerkracht die mee gaat draaien in één van de Learning Circles. Het is voor deze school de eerste keer dat zij meedoen. Tijdens de rondleiding viel ons direct één ding op, de groepen waren erg groot. 35 tot 40 leerlingen was niet ongewoon. Ook het verschil in leeftijd en niveau was in sommige klassen behoorlijk. Ondanks het ruimtegebrek proberen de leerkrachten hun klas op eigen wijze in te richten, zodat de kinderen zich echt thuis voelen! |
 |
| Verder heeft de school de ‘luxe’ dat zij altijd twee leerkrachten per bouw (OB en BB) vrij hebben geroosterd, zodat wanneer er een leerkracht afwezig is, zij altijd de groepen kunnen opvangen. Zijn er geen afwezigen, dan geven ze extra ondersteuning in verschillende groepen. Vanwege hevige regenval op het moment dat wij op school waren, werd de gymles in de groep gegeven. De kinderen waren lekker actief aan het springen en dansen! |
 |
| Na de rondleiding hebben we ons voorgesteld in de klassen die mee gaan draaien in de LC. De kinderen waren erg nieuwsgierig en stelden allerlei vragen. Na het laatste half uurtje in de klas meegekeken te hebben, was het alweer tijd om te gaan. |
| Top |
| Bezoek aan de Kampong Baroe school (Rob en Tamara)Vanochtend na anderhalf uur in de bus, werden Rob en Tamara warm ontvangen door de directeur van de Kampong Baroe school in Saramacca. Een bijzonder school op een mooie plek. We kregen eerst een rondleiding langs alle klassen, waar de heer Duijm vol enthousiasme vertelde over zijn school. Het viel ons op dat er alles aan gedaan wordt om de klassen gezellig te maken en de materialen aan te vullen. Voor de klassen stonden borden, die vanuit Nederland verzonden waren. Na de rondleiding ging Rob kijken in de klas van meester Singosentono, die ook meedraait met de Learning Circle. Tamara ging naar de SO klas van de school, die de school o.a. zo bijzonder maakt. In deze klas zitten 6 leerlingen en deze krijgen les van juf Zwevel en juf Madhuban. |
| Top |
| Bezoek aan de Nassy Brouwerschool (Diana en Hetty) |
| Na drie dagen doorlopend geprobeerd te hebben is het eindelijk gelukt. Ik heb via mijn computer gesproken met mijn leerlingen in Nederland. Gelukkig mocht ik Toms’ laptop lenen want de mijne had uiteraard weer kuren. De leerlingen reageerden in eerste instantie terughoudend maar al gauw hadden ze een hoop te vragen. Daarna vlug aan het ontbijt, want vandaag bezoek ik, samen met Hetty, een van de scholen uit mijn learning circle. Het is een particuliere basisschool die de naam Nassy Brouwerschool heeft. De school is genoemd naar een dame die zich erg ingezet heeft voor de oprichting van deze school. De taxichauffeur heeft nogal wat moeite om deze school te vinden. Uiteindelijk moeten we om een blok heen rijden om er te komen. We spreken met de chauffeur af dat hij ons uiterlijk om 9.30 uur ophaalt. De school ziet er uit als een lage flat van drie verdiepingen die door beschildering van de gevel toch een vriendelijke uitstraling.Samen lopen we naar binnen. Het duurt nog even eer onze contactpersoon Barbara er is. Zij geeft ons een korte rondleiding door de school. Wat een verschil t.o.v. de scholen die ik voorafgaande twee dagen bezocht. Dit is absoluut geen armlastige school. Er vallen een aantal zaken erg op ten opzichte van de andere scholen: de leerlingen dragen geen uniformbloes maar een spijkerbroek met t-shirt, ook de leerkrachten zien er vlot uit, de lokalen zijn licht en fris en zijn gevuld met goed meubilair van Eromes, er is een bibliotheek met goede jeugdboeken (R. Dahl, A. Lindgren, etc) en het computerlokaal bevat wel 14 computers die aangesloten zijn op internet.Als de bel gaat, gaan we naar buiten voor de vlagceremonie. Alle leerlingen gaan onder de vlaggenstok staan en zingen een lied terwijl de vlag langzaam omhoog kruipt. Daarna gaan de leerlingen naar binnen voor het groepsoverstijgend lezen. Leerlingen zwermen uit door de hele school en lezen onder begeleiding van ouder of leerkracht. Ook ik krijg een groepje toegewezen. Ze lezen uit een oud en antiek boekje met de titel: Til en Pim. Na het lezen lopen we mee met Barbara naar haar zesde leerjaar. Hier zitten 29 leerlingen. Maar er is geen tijd voor een gesprek, er staat een toets op het programma waar de leerlingen zich over moeten buigen.Op de overloop praten we nog even met Barbara en het is duidelijk dat zij in ieder geval een duidelijke visie op onderwijs heeft. Zij ziet een grote meerwaarde aan de deelname van onze leerlingen binnen onze circle. Hetty en ik merken dat er eigenlijk geen tijd voor ons bezoek is, dus we nemen al snel afscheid om buiten op de taxi te wachten. Buiten spreken we nog even met de conciërge over een bijzondere boom op het schoolplein. Dan verlaten we het schoolplein om op de taxi te wachten. Helaas komt onze chauffeur niet opdagen en we bellen naar de centrale voor een nieuwe taxi, maar ook deze komt niet. Uiteindelijk bellen we drie keer voordat ons eindelijk een taxi bereikt. Als we bij het hotel komen zijn we hopeloos te laat, maar sluiten vlug aan bij de respectievelijke werkgroepen. Als deze afgesloten wordt, gaan we op pad voor de excursie richting plantage Frederiksdorp. Om er te komen moeten we met een boot het water over. De gebouwen liggen op een prachtig grondgebied. Na eerst de saotosoep en sinaassap te hebben genuttigd, gaan we met Mildred op pad. De plantage Frederiksdorp was voorheen een koffie- en cacaoplantage. Zij weet er weer een prachtig verhaal van te maken. Ze vertelt over de harde realiteit van het leven van de tot-slaaf-gemaakten. Wel valt het op dat ze de gruwelijkste details achterwege laat. Toch vertelt ze genoeg en het huidige kinderlied, faya si tong dat zij voor ons zingt, zal voor mij nooit meer hetzelfde zijn. We lopen nog een stuk over het prachtige landschap, drinken nog iets bij het hoofdgebouw en na een tukkie in een hangmat varen we weer terug naar Marienburg. Op de terugweg rijden we nog even met de bus over de suikerfabriek voordat we definitief hotelwaarts keren. Daar nemen we afscheid van Mildred, die ook vandaag weer in haar element was.Na een klein uurtje vertrekken we naar een restaurant dat Indiaas aandoet, maar waar ze heerlijke wokgerechten voor ons klaarmaken. Na het eten keren we weer terug naar het Eco resort en bereiden we ons voor op een heerlijke nachtrust en de dag van morgen. |
Nog geen reacties
Reacties op deze pagina zijn niet meer mogelijk.
