Vandaag begon voor ons het weekend, na deze week hard werken en afzien (??). Op enkele diehards na (extra schoolbezoek, bedankjes regelen bij de fotograaf) mocht iedereen uitslapen, we werden namelijk pas om 9 uur opgehaald door de ondertussen vertrouwde buschauffeur Raoul.
Vandaag hebben we een uitstapje gemaakt naar een plantage, aan de overkant van de rivier.
Met een klein bootje (type Surinaamse veerboot) hebben we op de Suriname rivier gevaren naar Frederiksdorp, een voormalige koffie- en suikerplantage.
Op de boot heeft Willem ons kennis laten maken met Krokie, en hij heeft de plek ingenomen van een heuse koelaman. Dat is degene voorop de boot die met een stok voelt of er rotsen of andere obstakels zijn waar je tegenaan kan varen. In de mangrovebossen geen overbodige luxe. Voor ons was het vooral een aangenaam boottochtje, met onderweg goed zicht op vissersdorpjes en mangrovewortels.
Frederiksdorp bleek een idyllische oase met mooie huizen op palen, prachtige planten en hangmatten. Omdat onze gids naar de dokter was hebben we eerst de hangmatten uitgeprobeerd. Nanske heeft haar slaaptekort ingehaald, Willem heeft geleerd hoe je een verse kokosnoot van een oude onderscheidt en hoe je die vervolgens open kapt en eet. De gids liet op zich wachten, maar geen nood, Maureen heeft met ons enkele Surinaamse liedjes gezongen. Leuk om straks aan onze eigen klassen te leren!Na de lunch (mmm…roti!) kwam de gids terug van de dokter en heeft hij ons rond geleid en veel verteld over Frederiksdorp.
De idyllische oase bleek toch iets minder idyllisch te zijn, onze voorouders hebben deze plek ook veel kwaad gedaan. Naast de lunchtafel waren vroeger de cellen waar slaven die iets misdaan hadden werden opgesloten. Het mooie huis was een voormalige politiepost, om de Javaanse contractarbeiders in de gaten te houden. Van de voormalige slavenhuisjes waren geen sporen meer te vinden, omdat die bestonden uit vier palen met een afdakje van palmblad.
Dit is een deel van onze geschiedenis waar we niet trots op zijn, maar het is goed om gezien te hebben. Dit deel van de geschiedenis heeft nog steeds invloed op de positie van blanken in Suriname, door de verhalen te horen begrijpen we beter hoe dat zo gekomen is.
We wandelden langs garnalenvissers terug naar ons bootje. In de zon genoten we van de terugreis. Het was een ontspannen dag, goed om de vele indrukken van afgelopen week te laten bezinken. Na de bootreis hebben we afscheid genomen van Maureen en Angela, Ireen en Sybille gaan straks nog met ons uit eten. Wij gaan nog even op zoek naar foto’s bij dit verhaal en hopen het nog net op tijd voor het eten af te hebben en aan Bob te geven zodat hij vanavond weer een goede reden heeft om het internetcafé in te duiken.
Heidi en Viatrix. Toe we ’s avonds naar het restaurant liepen gebeurde er nog iets spanneds.
Een hele grote, oude palmboom op het onafhankelijksheidsplein was omgewaaid en boven op een auto gevallen…….even Apeldoorn bellen!
Heidi en Viatrix
Nog geen reacties
Reacties op deze pagina zijn niet meer mogelijk.
