Suriname – 20 januari 2009

Schoolbezoeken dag 2.
Kerklaan
Alweer een hartelijk welkom! We werden door Gerda, schoolleider, toegesproken en een ieder van ons kreeg persoonlijk, door een leerling, een prachtige bloem opgespeld. En….om kwart over acht stond de koffie al klaar met een versnapering.
De school heeft 407 leerlingen, 15 klassen en 25 personeelsleden. We brachten als eerste een bezoek aan de 2e klas die meedoet aan de ‘Learning Circles’. Bij binnenkomst werden we toegezongen door de gehele klas  en daarna volgde een prachtig gedicht, voorgedragen door vier leerlingen.
‘ Odie mi e bari joe’ : dit gedicht heeft  een belangrijk thema: Wij, Surinamers, zijn één natie, één volk. Door een aantal metaforen wordt dit naar voren gebracht. Een boom heeft verschillende takken, maar één stam. Een rivier heeft meerdere kreeken, maar toch is het  één rivier. Ondanks zoveel talen en bevolkingsgroepen zijn wij toch één land. Na deze hartverwarmende ontvangst volgde de kennismaking met de overige klassen.
Ook op deze school kwamen we orde, discipline en hartelijkheid tegen.Verslag door Hans Balk en Gerard Rozing.

top

O.S.1 Welgelegen
We worden verwelkomd met het geluid van zingende kleutertjes Een totaal andere ontvangst dan bij de mulo scholen die we daarvoor bezochten.Even later lopen we vertederd langs de klasjes met 4 en 5 jarigen. De jongens gekleed in groene, de meisjes in gele polo’s. Er zijn zelfs 2 driejarigen die in het kader van een  pilot mogen meedraaien bij de 4 jarigen. Volgens de juf gaat dat heel goed .
Wat ons verder opvalt is de spontaniteit van de kinderen.Volgens de juf gaat dat heel goed . We volgen de gymles van de allerkleinsten.Wat ons verder opvalt is de spontaniteit van de kinderen. Ze reageren op onze verhalen en vragen. We tekenen de kaart van nederland op het bord en leren ze een beetje topografie. Het klikt duidelijk en naarmate het vertrouwen groeit worden de kinderen vrijer en komen met schriften waarin we  korte wensjes voorzien van onze handtekeningen schrijven. Wij zijn vereerd, maar de kinderen ook.
Uit gesprekken met de juffen ,(meesters ontbreken vanwege de (te lage) salarissen), blijkt dat ze hun lessen uiterst nauwgezet voorbereiden. De directie controleert die voorbereidingen nauwgezet voordat de lessen gegeven worden.  Hun klassen zijn vol, de methodes gedateerd, de middelen beperkt, maar de kinderen zijn enthousiast en dat geeft voldoening. In veel klassen wordt gewerkt in groepen, dat stimuleert de zwakkeren en met een ingebouwd wedstrijd element wordt er een stevige competitie gestreden wie de beste groep heeft.
Als de pauzebel gaat loopt iedereen rusrtig en voorzien van een broodje en een flesje naar buiten. Het is een vrolijke bende en dat daar een hond tussendoor struint stoort niemand.Na de pauze stellen de groepen zich op voor de klassen. Het is geen show, zo gaat het altijd en we zijn best wel jaloers op zo’n goed georganiseerde leerlingenstroom.

We hebben genoten van een fijne kennismaking met het Surinaamse basisonderwijs.Verslag door Hans Wools en Olaf Veehof.

top

Lionsschool 
Directrice Sacha IJzer geeft rondleiding
Onderdeel van de stichting buitengewoon onderwijs.Bestaat uit 3 scholen; ZMLK, LOM en MLK. Lionsschool is MLK.

Er zijn ongeveer 60 leerlingen en onderverdeeld in 6 groepen (a t/m f). Elke groep heeft maximaal 15 plekken.

De kinderen komen vooral uit de buurt. Ze komen er meestal vanaf hun 10e en blijven dan t/m 15e jaar.

Doel: opleiden voor een beroep op speciale werkvoorzieningsplekken.Rondleiding:

Aanvangsgroep, 7 leerlingen.

Ze waren bezig met een presentatietruitje voor de opening van het nieuwe gebouw.

Dat is tot stand gekomen, doordat de buurman, het autogaragebedrijf, graag hun grond wilde hebben, zodat ze konden uitbreiden. In ruil daarvoor hebben ze een nieuw schoolgebouw gekregen, ongeveer 300 meter verderop. Dit was geen overbodige luxe.
Wat erg opviel is de passie van de leerkrachten voor de leerlingen, ondanks de beperkte mogelijkheden. Erg mooi om te zien.Verslag van Maarten Lippinkhof en Rohina Arendsen-Kartoidjojo
Kennedyschool
Bezoek aan de Kennedyschool en Audiologisch Centrum voor Doven en Slechthorenden.Bij aankomst op de school bleek dat iedereen gereed stond voor de vlaggenparade. Tijdens het zingen van een lied, ondersteund door gebaren, werd de vlag gehesen. Daarna gingen alle leerlingen naar hun klas. Wij werden door de directrice: mevrouw Els Romalho hartelijk welkom geheten en rond geleid. We  maakten ook kennis met Marsi Silent en Joan Draibas. Dit zijn de collega’s die gaan deelnemen aan de learning circle.

De school bestaat uit drie kleutergroepen, 7 basisschoolgroepen en een voortgezet onderwijs, waar gekozen kan worden uit vier beroepsrichtingen. Dit zijn techniek, huishoudkunde, textiele vaardigheid en een administratieve richting. Alle lessen op de school worden ondersteund met gebaren.

 

De school is ruim 60 jaar geleden gesticht door de zusters van der Bosch. Aan de school is ook een internaat verbonden.  In het weekend gaan de leerlingen  naar huis of naar een pleeggezin. De Kennedyschool valt onder een stichting. Deze stichting zorgt voor de benodigde hulpmiddelen voor de leerlingen.

De school heeft het hele jaar door stagiaires van de logopedieopleiding in Nederland die elkaar afwisselen. In Suriname is een enorm tekort aan logopedisten. De school hoopt dat er in de toekomst logopedisten uit eigen land werkzaam zullen zijn.

 

Na het bezoek aan de kleuters en basisschoolafdeling liepen we via het internaat naar het V.S.O. Daar bezochten we eerst een groep van 6 jongens die een opleiding houtbewerking krijgen. De school heeft dit jaar een aantal electrische machines gekregen. Helaas kunnen deze nog niet worden gebruikt, omdat ze nog geen krachtstroom hebben. Daarna gingen we nog kijken bij huishoudkunde. Deze leerlingen waren hun eigen gemaakte maaltijd aan het nuttigen.

 

Tot slot gingen we nog kijken in het audiologisch centrum. Daarna hebben we afscheid genomen.We hebben genoten van een leuke rondleiding in een school waarin op een vriendelijke manier hard wordt gewerkt om de leerlingen zo goed mogelijk te begeleiden naar een goede zelfstandige toekomst.

Verslag van Bertha Reuvekamp en Ellen Stulp
Louise Braille

Waar ga je in Suriname naar school als je blind of slechtziend bent?

Dan ga je naar de Louis Brailleschool in Paramaribo, een school voor leerlingen met een visuele beperking. Daar vind je zo’n 40 leerlingen tussen de 5-15 jaar afkomstig uit verschillende districten in Suriname. Voor leerlingen die te ver weg wonen om dagelijks op en neer te gaan is er een internaat waar ze door de week kunnen slapen.

 Impressie van het bezoek…

Een welkom door leerlingen en docenten met een zelfgeschreven liedje op de melodie van het welbekende Vader Jacob. Daarna een rondleiding door de school en een bezoek aan alle klassen: kleuters aan het schilderen en plakken, middenbouwers achter de braille-typmachine en braille-letterbakken, andere klassen werkend in rekenboekjes, praktijklokalen waar handmatig tafeltjes werden gemaakt en voor oudste waren er ook vakken als huishoudkunde om zo de stap richting maatschappij te maken en kwaliteiten te ontwikkelen die ze nodig hebben om om eigen benen te kunnen staan.

Wat je echt moeten weten over deze school….

Het is een school met een enthousiast team en veel mogelijkheden: Brailleprinters die een tekst van internet of document in braille weer uit de printer laten komen, ze hebben een medewerkster in dienst die bijvoorbeeld proefwerken die leerlingen gaan maken omzet in braille en ze vervolgens ook weer na kijkt (heel veel werk), sommige leerlingen hebben een braillehorloge om hun pols en in het computerlokaal waren aan de standaard toetsenborden, brailletoetsenborden gekoppeld waardoor ook deze leerlingen ICT-onderwijs kunnen volgen en zo dus mee gaan doen aan dit project.

Weet je welke docenten er mee gaan doen met het learning circle project en je dus in de wiki gaat tegenkomen?

Selly Refos en Ireen van Kallen
top
Mytylschool
In heel Suriname is er maar 1 school waar kinderen met een lichamelijke handicap naar toekunnen. Om op deze school te komen moeten de ouders hun kind aanmelden bij het M.O.B. Het medisch opvoedkundig bureau. Dit bureau maakt een verslag over de aard van de handicap. Met dit verslag wordt er een bezoek gebracht aan de arts en hij is degene die beslist of het kind wordt toegelaten tot de mytylschool.Deze school, de stichting mytylschool, staat in Paramaribo. De school heeft in het totaal 42 lln. waarvan 26 jongens en 16 meisjes. Een groot ruim gebouw met een eigen zwembad. De kinderen die van ver moeten komen kunnen verblijven in het internaat.

De andere kinderen kunnen met een bus naar school worden gebracht. Een busrit kost normaliter 5 srd per maand. Voor particuliere ouders is dit 75 srd. Kinderen die in een rolstoel zitten worden niet met rolstoel in de bus vervoerd. Zij worden door de leerkrachten in de bus gezet. Dit lijkt ons een hele zware klus om dit dagelijks te moeten doen zonder hulpmiddelen.

Bij de opname van de school start een kind in de observatiegroep. Vervolgens wordt er gekeken in welke groep hij/zij het beste past. Naast de observatieklas is er een kleuterklas, een speelleerklas en nog drie groepen. De leerkrachten uit deze groepen worden geholpen door 3 klassenassistentes.Elke woensdag staat er zwemmen op het programma. Ook het computeren en de bibliotheek staat wekelijks op het rooster. Hierdoor kunnen ze goed meedoen aan het project van de learning circles. Vooral omdat de verschillende hulpmiddelen voor het computergebruik aanwezig zijn.
Net als bij ons op school hebben de kinderen fysio, ergotherapie en logopedie. De logopediste vertrekt echter jammer genoeg per 1 februari. Er vindt ook regelmatig overleg plaats met alle betrokkenen. En net als bij ons spelen acceptatieproblemen van ouders in het contact met de leerkracht een grote rol.Wij vinden het mooi om te zien dat ze op deze school  kijken naar de mogelijkheden van het kind.

Dat is in onze ogen, uiteindelijk toch waar het in het onderwijs, volgens ons omgaat.

Verslag van Henk en Silvia
top
Emmaschool
Vanmorgen een hartelijk ontvangst op de Emmaschool, helaas zonder vlaggenparade want het gras was door de regen te drassig. Vandaar dat we meteen in de klassen zijn gaan kijken.De  Emmaschool bestaat uit twee gebouwen naast elkaar. De ene helft is MLK (moeilijk lerende kinderen), de andere LOM (leer en opvoedings moeilijkheden). De klassen zijn verdeeld naar leeftijd en niet op niveau.

In het computerlokaal was een groep aan het werk achter de computer. Ze waren aan het werk met een rekenprogramma van Eduroms. De leerlingen vonden het nog best moeilijk en telden stiekem onder de tafel met hun vingers.

De leerlingen die dit jaar mee gaan doen aan de Learning Circles hebben wij gevraagd wat zij voor een onderwerp zouden kiezen. Onder andere werd genoemd, de tuin, meisjes en verkering, koken en fietsen in Nederland.
Elke dinsdag wordt er door de leerlingen gezwommen. Alleen leerlingen waar de ouders een bijdrage van 50srd (€12,50) per maand hebben betaald mochten mee met de zwembus naar een zwembad in de buurt.
Aan het eind van de drie schoolbezoeken zijn wij met de hele groep terug gegaan naar de Emmaschool waar een heerlijke lunch op ons stond te wachten.
Een prachtige afsluiting van deze dag!Groetjes van Monique en Anke

top

 Petrus Donders

Vandaag net als gister, een warm onthaal. In alle groepen muziek en zang als welkom.

De kleuterschool heet Peerkeschool. De troetelnaam van Petrus was Peerke.

Alle kleuters dragen een gekleurd poloshirt als schooluniform. Eén van de juffen vertelt:

“De kinderen zijn een gekleurd boeket, alles zit erin”.

 

We komen in de groepen niet weg, door het enthousiasme van de kinderen én de bezoekers!
“Ons Wies” vertelt aan de kinderen dat zij vroeger in Brabant  naast het geboortehuis van Petrus Donkers gewoond heeft. Daar is ze trots op (en wij ook)!
Tot slot. Een prachtige school, team met bezieling, kinderen worden betrokken bij bezoek.Het team is trots op hun schoolhoofd, Wendy Riedewald. Een warme vrouw met visie en gedrevenheid.
Ma Retraite
De school is genoemd naar de buurt.De kinderen gaan tot 15 jaar naar deze school. De 43 leerlingen zijn verdeeld over 7 groepen. Naast alle cognitieve vakken krijgen ze keukenlessen, handvaardigheid, RT en logopedie.
In de aanvangsgroep zitten momenteel drie kinderen. De leerlingen worden op leeftijd in groepen geplaatst. In één van de groepen troffen we een stagiaire (onderwijsassistent) uit Nederland. Ze kreeg de kans om in Suriname haar stage te doen. Een super uitdaging!
Als leerlingen 15 jaar zijn gaan zij naar het voortgezet speciaal onderwijs. Daarna wordt het moeilijk. Het toekomst voor de leerlingen is niet rooskleurig, ze krijgen zelden een baan.Hierdoor komen zij thuis te zitten. Ouders moeten zelf veel voor hun kinderen doen om ze op een vervolgopleiding of cursus geplaatst te krijgen. Dat kost geld en dat ontbreekt er vaak aan.Het was weer een prachtige dag. Anne-Marie & Margot
O.S. Nieuw Amsterdam
Terwijl de drie groepen op schoolbezoek in Paramaribo waren, brachten Betty en Bob een bezoek aan O.S. Nieuw Amsterdam. We reden de grote brug over de Suriname rivier over richting district Commenwijne.Na een half uurtje waren we bij de O.S. Amsterdam. Wat een mooie school met lekkere frisse kleuren.
De twee deelnemende leerkachten Wilma en Sabieta leiden ons rond door de mediatheek en de klaslokalen.
top

Reacties

Nog geen reacties


Reageer


Reacties op deze pagina zijn niet meer mogelijk.