Met dit team gaan we zes dagen naar de International Youth Summit in Kobe Hyogo, Japan.

Natuurlijk gaan de klompen mee voor de culturele avond :-)

Maandag 23 maart 2015

Vandaag gingen we met het vliegtuig van Schiphol naar het vliegveld van Osaka. We moesten om 11:30 aanwezig zijn en we waren zo ingecheckt. Nadat we onze koffers hadden afgestaan gingen we nog een paar dingetjes kopen, om daarna lekker te gaan relaxen in de business lounge! Dit had Bob mooi voor ons kunnen regelen, omdat hij zo vaak vliegt. Na een tijdje lekker luieren en heerlijk te hebben gegeten, liepen we rustig naar gate G4.

Eenmaal in het vliegtuig ging het er rustig aan toe:

• we hebben héél veel films gekeken
• we hebben met elkaar gekletst
• we werden telkens verrast met eten ( zelfs om één uur ’s snachts werden we verrast met een roomijsje)

De reis was erg prettig en we zijn goed aangekomen!

Tot morgen!
Robbin & Carolien

Dinsdag 24 maart 2015

Nadat we geland waren moesten we in een metro stappen die ons naar de douane bracht. Daar aangekomen bleken we de toestemming/ aanmeldingsformulieren niet goed in gevuld te hebben en waren weer lekker een half uur aan het klungelen voordat we verder konden. Nadat we door de douane waren en we onze koffer hadden gingen we een treinkaartje regelen (zie foto), dat was nog een hele opgave.

Toen de kaartjes gelukt waren, zagen we een kraampje op het vliegveld met een gratis wifi app staan. Met deze app (freewifijapan) kun je zo’n beetje in heel Osaka en Kobe gratis internetten, wat echt super handig is.

We namen de metro van het vliegveld (dat midden in het water ligt) over het water op weg naar de stad Osaka. De reis duurde wel erg lang, maar het was wel heel mooi om al die typische Japanse huisjes te zien met hun bonsai boompjes en rijstplantages. Ook de prachtige oude huisjes aan de rand van de stad waren enig om te zien en toen we meer bij de binnenstad kwamen zagen we steeds meer grote en modernere huizen en wolkenkrabbers.
Gelukkig waren we wel met de metro op het juiste perron aangekomen, maar zie dan maar eens je hotel te vinden met alleen maar Japanse tekens en slecht engels sprekende Japanners. Nadat we dachten dat we een juiste gids hadden gevonden die ons naar ‘ons hotel’ zou moeten leiden, bleken we voor 20 min voor niks met onze koffers te hebben gesjouwd, want het hotel had twee depots en het depot waar wij moesten zijn was tien meter naast het metro station waar we waren uit gestapt en voorbij waren gelopen en dit hotel was dus een heel eind verder op en het verkeerde. We hadden geen zin om weer met onze loodzware koffers terug te lopen dus namen we vanaf het verkeerde hotel depot een taxi naar ons juiste depot van hotel Ringa Nakanoshima. Toen we wilde inchecken bij het hotel bleken we 1,5 uur te vroeg te zijn want we konden pas om 3 uur inchecken. Dus lieten we onze koffers achter en gingen alvast wat door de straten lopen opzoek naar een leuk tentje om wat te gaan drinken. We vonden een leuk tentje en bestelde alle 4 een aardbeien-banaan smoothy. Ook hadden we er een lekker broodje bij en nadat we gebruik hadden gemaakt van onze wifi app en er een uurtje voorbij was gingen we terug naar het hotel om in te checken en dan lekker op frissen in onze kamers.

Helaas waren we zo moe dat dat op frissen voor ons allemaal iets langer duurde en om 5 uur gingen we weer naar buiten om te gaan eten. Na wat te hebben rondgewandeld en wat winkeltjes bekeken hadden gingen we een leuk Japans restaurant binnen en nadat we daar heerlijke gefrituurde garnalen, sushi en een soort poffertjes in de vorm van een balletje hadden gegeten gingen we met goed gevulde maagjes weg en liepen we weer op straat winkeltjes te bekijken en kwamen we er achter hoe druk het ’s avonds in Japan in. Deze stad komt ’s nachts echt tot leven. Op een gegeven moment liepen we een dierenwinkeltje in waar kleine puppy’s en kittens in glazen hokjes zo groot als een vissen aquarium verkocht werden. Dit vonden wij dan ook echt super zielig en we waren benieuwd of dit wel legaal mocht. Wat ons ook al eerder was opgevallen was ondanks Japans strenge regiem en veel waarde aan ‘clean’ (schoon) er behoorlijk veel mensen gewoon rookte in gemeenschappelijke ruimtes.

Wat is er mooier dan op de eerste avond naar een echte Sushi tent te gaan.  De Sushi chef legde van alles uit.  Gewone Tuna en ‘fat belly tuna’… en uiteraard met stokjes!!

Toen we klaar waren moesten Robbin en ik het juiste metro station vinden voor de weg terug naar ons hotel. Daar aangekomen waren we bek af en we gelijk gaan slapen. Tot morgen, Robbin en Carolien

Woensdag 25 maart.

Na een heerlijk nachtje geslapen te hebben in ons mini kamertje, gingen we beneden ontbijten. Bij het ontbijt had je wel een typisch Amerikaanse ontbijt met roerei, spek, aardappelen en worstjes. Ook was er yoghurt met fruit of speciale yoghurtsaus in de smaken kiwi of aardbei. Toen we heerlijk gegeten hadden en een goede bodem gelegd, gingen Ineke, Robbin en Carolien op pad om het uitzicht te bekijken van de stad.

We waren bij een hoog gebouw aangekomen en zijn daar met grote groep Japanners mee de lift in gegaan. In wel 10 seconden gingen helemaal geruisloos naar de 15e verdieping. Daarna van de 15e tot de 37e verdieping. Boven op de 37e verdieping was een dakterras met een klein tuintje waar je prachtig uitzicht had over de stad Osaka. De stad bleek ook echt super groot te zijn (veel groter dan onze verwachtingen), we konden zelfs de bergen zien.

We gingen naar het hotel om Bob te halen (die nog lekker zat te werken) om onze koffers te pakken. Om half elf lieten we de koffer achter in de lobby van het hotel en gingen we op weg naar een ‘park’ met oude Japanse tempels. Tja en weer die aanwijzingen in het Japans, wel leuk hoor om zo samen te puzzelen. We stapten de metro uit en gingen naar de uitgang op naar de tempel. En weer geen idee waar we heen moesten omdat alle borden Japans waren.

Gelukkig zag Bob snel de tempel en hoefden we niet lang te zoeken. Terwijl we er naar toe liepen hadden we een prachtig overzicht van de tempel met het park er omheen. We liepen binnen in het park met veel kersenbloesem bomen, maar  deze waren nog niet allemaal uitgekomen, af en toe een enkele boom.

Bij de tempel aangekomen, kwamen er achter dat de tempel een kasteel was dat nu 400 jaar oud is, waar vroeger ook veel om gevochten werd en het draagt de naam Osaka Castle. Ook bleek het nu een museum te zijn waar je rond kon lopen, voor kinderen tot 15 jaar gratis (haha en Carolien wordt morgen jarig (16) maar ze moest wel haar paspoort laten zien) en voor volwassenen 600 yen (€4,62). Het museum was van binnen helemaal gemoderniseerd. Er stonden wel hele gave krijgerspakken en je had een maquette met hoe de tempel oorspronkelijk was en er waren allemaal kleine huisjes rond de tempel gebouwd.

Het Osaka Castle Park is een geliefde plek voor bruidsparen, die prachtig traditioneel gekleed gaan.

Toen we klaar waren met het museum liepen we het park weer uit op weg naar het hotel om onze koffers te pakken en naar onze eind locatie in Kobe te gaan, namelijk het conferentiecentrum. We konden weer lekker gaan slepen naar de trein (helaas geen bullettrain) en we zagen onderweg de bergen en natuur van Osaka, Hatachi, Kyoto en Kobe. Dit was ook erg mooi om te zien, zeker na een dag in een stad te hebben rond gelopen met gecreëerde parkjes en planten en zelfs met planten in de muur van een afgeschermd bouwterrein.

Toen we aankwamen in Kobe, gingen we met een heel bijzondere metro. De metro had namelijk rubberen banden en was volledig automatisch. We moesten met de metro stoppen op een industrieterrein. Het was nog zo’n 100 meter lopen met de koffer toen we aankwamen bij een groot gebouw(zie foto). Dit gebouw was onze verblijf plaats tijdens de conferentie.

Een hele vriendelijk bewaker verwelkomde ons met veel buigingen en groeten; Nichii Gakkan Kobe Port Island Center is voor de komende 3 dagen onze thuisbasis. We kregen allemaal een aparte kamer met een bed en eigen badkamer. Wat we niet verwacht hadden was dat er een speciale vloer was waar de vrouwen sliepen (vloer 3) en een vloer voor de mannen (vloer 5).

’s Avonds nog even lekker de stad in :-)

Nadat we nog wat Japanse snacks hadden gekocht gingen we weer terug naar het hotel. Hier hebben we even uitgerust en daarna zijn we weer op pad gegaan om te gaan eten. We kwamen in de binnenstad van Kobe aan. Het was hier erg druk en ook waren net als in Osaka een heleboel winkeltjes. Terwijl we liepen vonden we een leuk Japans restaurant dat geïnspireerd was op een Duits bierrestaurant. We hadden hier heerlijk gegeten, wel weer een beetje westers namelijk pizza’s, een hamburger en een krabsalade. Als toetje hadden we kaasjes met toastjes. Een ehh….Pizza with chop sticks… that’s a REAL challenge :-)

Heerlijke dag achter de rug; goed om morgen met de International Hyogo Youth Summit te beginnen!!! Welterusten.

Donderdag 26 maart… een verjaardag!!

Een heerlijk zonnige ochtend, de deelnemers uit India, Griekenland, Maleisië zijn vannacht aangekomen. Aan het ontbijt kun je wel zien waar we zijn………

Van harte gefeliciteerd Carolien…. Sweet Sixteen :-)))

Op de culturele avond mogen de klompen en ‘Tulpen uit Amsterdam’ natuurlijk niet ontbreken!! Dus stevig oefenen vanmorgen.

Om 11 uur moesten we verzamelen zodat we om 11.30 met de bus weg konden op weg naar de school voor de opening van de conferentie. We leerden elkaar alvast wat kennen en maakte naamkaartjes. Net in de bus op weg naar de school voor de conferentie is er voor me gezongen, van elk land in hun eigen taal.

Aangekomen op de school kregen we ook nog te horen dat we vanmiddag onze presentatie over Expeditie Onderwijs konden geven.
Na de introductie gingen we op pad om de school te verkennen. De school doet veel aan sport, zoals voetbal, baseball en tennis. Ook deden ze aan verschillende vecht sporten. De school is ook erg goed voor bereid op natuurrampen als aardbevingen.

Onder de bankjes hebben ze BBQ zitten die ze kunnen gebruiken als er geen mogelijkheid meer is om naar huis te gaan om daar te koken. En de gebouwen zijn verstevigd met ijzeren kruizen om te voorkomen dat de gebouwen bij een aardbeving omvallen.

We hadden in Japan echt high-tech leslokalen verwacht. Maar dit blijkt heel anders te zijn. Het enige technische met elektra zijn de lampen en de klok zei een docent grappig. We realiseren ons nu beter hoe mooi onze school eigenlijk wel is!!

Na de korte rondleiding was het tijd voor onze presentatie over het Expeditie Onderwijs, dit ging erg goed en de mensen waren erg geïnteresseerd in de manier waar op expeditie onderwijs is geregeld is. Ook hebben op het dak op de school gelopen waar ze zonnepanelen hadden, die voor de stroom van de school zorgt. Een goeie tip voor Expeditie Taiwan!!

Na het eten begin the culture night, hierbij moest elk land zijn eigen cultuur vertegenwoordigen. Er waren zang-, dans-, drama groepen, alles kwam aan bod. Wij hadden onze eigen mooie klompen dans en we zongen tulpen van Amsterdam.

Ieder land was gevraagd om typisch eten mee te nemen… voor ons land werd dat kaas, drop en natuurlijk stroopwafels. Heel grappig om te zien hoe er op de dropjes gereageerd werd….. echt gezichten van ‘jakkie’.

Na de culture night zijn we met de bus terug naar het hotel gereden, iedereen was zo moe dat we gelijk zijn gaan slapen.

Vrijdag 27 maart.

Vanmorgen wakker geworden van de zon die de kamer in scheen met uitzicht op de speciale metro.

De plenaire start was een inleiding op de grote aardbeving uit 1995 waarbij meer dan 6000 mensen om het leven kwamen.

De beelden waren erg indrukwekkend.

Daarna hadden we de poster sessie die we in Nederland ook hebben moeten voor bereiden en de poster hadden we ook meegenomen, wel waren we hem bijna vergeten omdat Carolien hem thuis had laten liggen.

Met plezier keken Ineke en Bob hoe onze leerlingen Carolien en Robbin over hun ‘Natural Disasters poster’ vertelden. Leg in het Engels maar eens uit dat de aardbevingen in Groningen niet door ‘Plate techtonics’ komen maar door de gasboringen veroorzaakt worden. Het Corlaer kan trots zijn op deze ambassadeurs!!

Tijdens de poster sessie konden we van alle landen de posters zien. Taiwan had meerdere posters voor hun natuurrampen, dit waren tyfoons (het woord oorkaan wordt vooral gebruikt in rond de atlantische oceaan), India hadden posters over hun aardverschuivingen en hoe zij dit oplossen. Ook hadden ze een poster over de Himalaya. Maleisië hadden verschillende posters en kaarten over haze (luchtvervuiling), water tekort, overstromingen/tsunamis, bosbranden.

Japan was met verschillende scholen en zij hielden het over aardbevingen en dan vooral die in Kobe. Dit deden zij allemaal op hun eigen manier. Wij hadden een poster over het water in Nederland en over de gasboringen in Groningen.
Voor de lunch hadden we gefrituurde garnalen, vis, pompoen en aardappel. Ook hadden we rijst met spinazie en miso soep.

Na de pauze gingen we verder met de groepsdiscussies over de posters. We moeten nog wat uitleggen over je eigen posters en we moesten kiezen welke we het beste vonden. Wij vonden die van Taiwan het beste, omdat het heel duidelijk was, maar ook omdat zij de natuurrampen regelmatig zelf meemaken en konden ze dus hun eigen ervaringen delen. Ook hadden ze qr-code, maar deze werkte helaas niet omdat er geen wifi was.
Na de pauze gingen we per school verder en moesten we een poster met presentatie maken over de tips van de andere landen van de natuurrampen. Omdat wij in Nederland alleen maar last can het water hebben konden we niet veel met de tips van de andere, dus besloten we er een eigen draai aan te geven.
Daarna moesten we op ruimen en gingen we eten.

In de middag gingen de docenten aan de slag met het maken van video’s met de iPad voor het Teddy Bear Project van iEARN.

Ook hadden we wat Japanners, de Taiwanezen, Maleisiërs de cup song geleerd want die kende ze niet.
Om 7 uur was er muziek les voor een instrument dat we hadden gekregen (taisho goto). Ons groepje deed nog steeds de cup song met allerlei versies en hielden we een kort talen cursus in de talen Taiwan, Maleisië, Japan en Nederlands.
Om 8 uur hadden we de ice-breaking game van elf uur. Dit was eerder maar omdat de schoolhoofd van de school die het organiseerde niet was komen opdagen, net als gisteren. Als eerst werden we 50/50 verdeeld en moesten we met elkaars handen vast door een hoepel van de ene naar de andere kant. Daarna deden we een spelletje waarbij je moest rond lopen en als de muziek stopte groepjes van 6 maken en later van 8, en elkaar handen in elkaar knopen en weer in een kring uit komen. Daarna gingen we nog gewoon sporten. Dit was volleybal. Om 10 uur moesten we stoppen, maar de jongen van de Konan boy’s high school gingen hun dansje van gisteren doen, Ineke en Robbin deden mee.  Toen dit klaar was, gingen we weer terug maar onze kamer en gingen we slapen.
Tot morgen,
Robbin en Carolien

Zaterdag 28 maart.

De laatste dag van de International Youth Summit.

Vandaag is het de laatste dag in Japan. Het was een fantastische week, de mensen zijn hier zo aardig en gezellig. Om 12 is de conferentie afgelopen en dan gaan willen we nog wat in Kobe rondlopen.
Ook hebben we de voorbereiding voor onze presentatie gedaan.
Na de opening de presentaties wij waren als 3e. Onze presentatie ging over dat wij als Nederlanders meer bewust moeten worden van natuurrampen zodat we ons er beter op kunnen voorbereiden. Ook willen we meer samenwerken en leren van andere land, zodat we samen natuurrampen beter kunnen bestrijden. Alle bezoekende landen hadden de posters leuk versierd, maar bij de Japanners waren het keurige regeltjes onder elkaar, die ook nog eens eerst met potlood en later met stift werden getekend.

DDe teams van de diverse landen presenteerden hun action plan voor de komende 3 maanden aan de hand van de posters die ze gistermiddag maakten.

Carolien en Robbin deden het prima en vertelden dat wij in een relatief veilig land wonen. Waardoor we helemaal niet meer stilstaan bij de kans op een natuurramp. Hun ’48 hours’-plan steekt vooral op bewustwording in.

Ook voor de leden van de Nederlandse delegatie is er een certificaat.

Mw. Ineke Maatjes bedankte JEARN voor de uitnodiging en de geweldige organisatie!!

Omdat de presentaties wat korter duurde dan gepland was, waren we om 11.10 klaar i.p.v. 12 uur. In de tijd die over was hebben we met iedereen een foto genomen en Facebook vrienden gemaakt. We gaan ze wel allemaal missen!!
Toen wij klaar waren met ons reisverslag gingen we naar Kobe.

We liepen weer naar de metro. Hier kwamen we ook de Maleisiërs tegen. We waren onderweg naar de bergen. Na de metro namen we de trein en moesten we nog een stukje met de bus. Bij de laatste halte was er een soort kabeltreintje die ons om hoog de berg op nam voor een prachtig uitzicht.

Boven hebben we een stukje gewandeld en toen gingen we weer terug. Nadat we alles wel zo’n beetje hadden gezien, gingen we weer naar beneden met de treintje, en beneden aan gekomen namen we de bus terug naar Kobe.

Daar gingen we nog even winkelen en hebben we onze laatste souvenirs gekocht. Uiteindelijk kwamen we uit bij een typisch Japans restaurantje waar we hot pot, frietjes, Ceasar salad, kip spiesjes, groene thee ijs en mille crêpes hebben gegeten.

Na het avondeten gingen we terug naar het hotel om onze koffers in te pakken, want morgen ochtend gaan we al weer weg.
Tot morgen, Robbin en Carolien

Zaterdag 29 maart en zondag 30 maart 2015

Vanmorgen zijn we om 6.30 opgestaan zodat we om 7.15 konden vertrekken. Na alles te hebben ingepakt en gecontroleerd, gingen we weg uit het hotel op weg naar het vliegveld.
We kwamen weer de Maleisiërs tegen, want hun vlucht was ongeveer gelijk met die van ons dus zijn we samen met hen naar het vliegveld gegaan. We willen als het kan ook nog samen met de Maleisiërs een expeditie doen!!

Om bij het vliegtuig te komen moesten we met een boot over het water. We hadden alleen niet echt het gevoel alsof we op een boot zaten omdat hij zo snel ging en nauwelijks op de golven deinden.
Eenmaal op het vliegveld moesten we erg lang wachten voordat we door de douane kwamen omdat het zo druk was. Nadat we door de douane waren gekomen, en Bob’s koffie die hij van een van de sponsors van de conferentie had gekregen in zijn handbagage niet mee mocht, gingen we weer op weg naar de business lounge. Hier lekker ontbeten, dit hadden we namelijk nog niet kunnen doen. Daarna gingen we om 10.45 boarden omdat het vliegtuig wat aan de late kant was. We waren nog maar even in de lucht en de piloot riep al om dat we er door de harde tegenwind er een uur langer over zouden doen.

Welkom in Nederland, dit was het uitzicht bij het landen… ehhhh.. regen??

In het vliegtuig hebben we weer een filmmarathon gehouden. Lekker gegeten, ijsjes, westerse maaltijd en een ontbijtje.
Vlak voor de landing hadden we erg last van de turbulentie, maar gelukkig heeft de piloot ons veilig laten landen, zonder al te veel geschud was het een zachte landing. Nadat we door de douane waren en onze koffers hadden, liepen we de aankomsthal in waar onze familie’s ons stonden op te wachten. Na een groot afscheid gingen we naar huis.

Arigatou gozaimasu, heel veel dank!

Ineke maakte nog een filmpje als impressie van dit prachtige leeravontuur :-)