Zaterdag 26 oktober – verslag door Nick Timmerman
  08:00 uur: verzamelen in vertrekhal 2 Schiphol.
   09:45 uur: vlucht KL0691 vertrekt uit Nederland.
  11:40 uur: aankomst Toronto, Canada,
   13:00 uur ophalen 15-seater vans  – vervoer naar hotel.
  14:00 uur: inchecken Eaton Chelsea Toronto, 33 Gerrard Street West.
   15:00 uur: enjoy Toronto!
   18:00 uur: welcome dinner bij Hendriks,  218 Yonge Street, Toronto.

Op een hele vroege morgen stonden verzamelden we rond 8.00u in de terminal. Vanuit verschillende plekken kwamen we toegestroomd. Zonder wierook, goud en mirre uit het oosten en het zuiden. Een enkeling uit kippenbolwerk Barneveld..

Een goed begin is het halve werk zou je zeggen. Bij het boarden bleek dat Marcel helaas niet mee kon vanwege een onduidelijkheid met zijn visum. Gelukkig kreeg hij het voor elkaar bij het KLM personeel dat hij met de eerst volgende vlucht, via Parijs, alsnog richting Toronto kon vliegen.

Een gezellige en prettige vlucht bracht ons rond 11.00u in Toronto. Met busjes werden we vervolgens wat later naar het Chelsea hotel in downtown Toronto gebracht. We hadden vandaag nog geluk met het weer, een koud briesje met wat zonnestraaltjes door het wolkendek. Na een korte inspectie van de mooie kamers gingen we in groepjes de stad een beetje verkennen. Sommigen maakten een wandeling langs de kust, anderen waarderen de architectuur van de stad of gingen een drankje doen in één van de vele cafés in Toronto. 

’s Avonds gingen we met de hele groep dineren bij ‘Hendriks’. Een gezellig restaurant in hartje Toronto. Na een fijne avond besloten de meesten alvast op tijd te gaan slapen zodat ze de volgende dag fris en fruitig van de eerste echte hele dag in Toronto konden genieten. 

Die eerste nacht trouwens even wennen aan de jetlag.. Vreemd om wakker te worden om 03.00u…
See you tomorrow!

Zondag 27 oktober – Verslag door Elvera Pennings & Karin Hogemans

   10:00 uur: op ontdekking in Toronto.
   10:30 uur: bezoek aan CN Tower.
   12:30 uur: lunch
   14:00 uur: vrije tijd in Toronto.
   19.00 uur: Burgers and pie in Pogue Mahone

Verslag zondag 27 oktober
Na een korte/redelijke/goede nacht en goed ontbijt verzamelen we in de aankomsthal van het hotel. Wat is het fijn om Marcel te zien! Hij heeft er een reis van 24 uur op zitten. Zijn koffer is helaas nog niet gearriveerd. Anita is ook bij de groep gekomen om Bob en ons te ondersteunen de komende dagen.

We beginnen de dag met wat regen, maar voor we bij TORONTO aankomen, is het al droog. Binnenkort zal het water onder de bogen bevroren zijn en kan er geschaatst worden. Na de nodige foto’s bij de letters lopen we verder richting CN Tower.

(Klik op de foto voor een groot formaat)

Het veelbesproken uitzicht is nog beter dan verwacht. De lucht rond de toren is opgeklaard, dus we kunnen echt heel ver kijken. De eilandjes in het meer, zo groot dat het wel een zee lijkt, de vanaf deze hoogte ieniemienie vliegtuigjes die landen op de landingsbaan. De spiegelende wolkenkrabbers langs Yonge Street, de hoogteverschillen met de gebouwen ernaast. In de verte valt de regen uit de wolken. De bomen kleuren herfstig rood, geel en bruin. Op het pad buiten rondom de CN-toren blaast de wind de slaap (en alle andere gedachten) uit je hoofd. De durfals gaan op de glazen vloer staan of liggen en kijken 346m de diepte in.

Na een korte stop bij de Steam Whistle brewery voor een halve liter bier, lopen we verder naar de Pie Bar, schitterend gelegen aan het water. Met zicht op de vogels buiten genieten we van een heerlijke lunch. Na de lunch splitsen we ons op. Ieder voelt de vrijheid om te gaan doen wat hij of zij wil en Bob geeft ons ook die vrijheid. Eén groepje gaat naar het Distillery District, Chinatown en Kensington. Ze komen terecht in een muzikale Halloween optocht, die ze graag met ons delen. Een ander groepje neemt de Hop on Hop Off bus en doet één of meer rondjes door toeristisch Toronto. Anderen gaan winkelen en twee van ons gaan naar het ROM om daar Chinese oudheden en First People artefacten te bewonderen.

Rond 19u verzamelen we ons weer in de lobby en gaan een heerlijke burger en fries eten bij Pogue Mahone om de hoek. Het is een echte American diner en het lezen van de menukaart is een (taal-)feestje an sich. Als we opstaan om weg te gaan, blijken onze andere reisgenoten in dezelfde pub te zitten. De cirkel is rond en we sluiten de dag gezamenlijk en gezellig af met een drankje en een potje shuffling, voordat we voor de laatste nacht teruggaan naar ons heerlijke bed in het Chelsea hotel. Als we bericht krijgen dat Marcels koffer ook is gebracht, kunnen we allemaal lekker van onze nachtrust gaan genieten.

Maandag 28 oktober:

   08:00 uur: ontbijt en uitchecken
   09:00 uur: vertrek naar University of Toronto, Scarborough Campus.
   10:30 – 12:00 uur: Prof. Steve Joordens: ‘Towards a Formative Culture – Why Learning From Feedback is Unnatural, and How to Change That”
   12:00 uur: lunch op de UTSC Campus.
   12:30 – 14:00  uur: “The Optimal Formative Learning Process for Students:
   14:30 – 16:00 uur: The challenges and rewards of building a formative eco-system within a school.
   16:30 uur: pan cakes and live music van de ‘Freakin Lola’s‘
   20:30 hotel in Bronte.

Dagverslag ochtend 28-10-2019 door Sabine en Monique T.

Iedereen heeft ’s morgens vroeg genoten van een heerlijk ontbijt in het hotel of in een van de gezellige ontbijtrestaurantjes in de buurt van het hotel.

Langzaam maar zeker checkte iedereen uit en verzamelde zich in de hal.

Tegen 8.45 uur stond het vertrek gepland, echter het was wederom een hele uitdaging om 22 personen met bagage in 2 busjes te krijgen.

Na even puzzelen zat iedereen met koffer en al in de bus.

Waarna we konden vertrekken richting University of Toronto at Scarborough Campus.

Daar werden we vriendelijk ontvangen door Steve Joordens.

Na een korte introductie zijn we gestart met het onderwerp: Why learning from feedback in  unnatural, and how to change that. Voor de meesten was dit echter een eye-opener. Fase 0 is door ons nog niet verwerkt in de placemat.

Bij de reflectie is ons vooral bijgebleven welke emotie brengt feedback te weeg bij leerlingen. Feedback is niet eng, maar hier moet je ruimte voor geven, dus blijven oefenen/herhalen zodat de leerlingen hieraan gewend raken.

Na deze inspirerende sessie werden we voorzien van een heerlijke lunchbox welke we buiten in een mooi najaarszonnetje genuttigd hebben in een schitterende natuurlijke omgeving op het terrein van de universiteit.

In de middagsessie hebben we ervaren hoe een Indian Summer in Toronto kan voelen, en hoe bijzonder dat is omdat deze dag een jaar geleden geteisterd werd door een sneeuwstorm! Vandaag niet, life was slow and mellow….het college werd buiten voortgezet. Vanuit de ochtendsessie hebben we meegenomen hoe onnatuurlijk het is om te kunnen leren van feedback omdat we instinctief vluchten of vechten. Om te kunnen leren van feedback moet je kunnen zitten en denken, heb je tijd nodig om te reflecteren. In de middagsessie werkt Steve uit hoe je dit d.m.v. ‘peer scholarship’ kunt (aan)leren. De volgende kernaspecten zijn blijven hangen:

Het aanleren van een complexe vaardigheid gaat sneller en dieper in een gestructureerd proces
Om te kunnen leren van feedback zijn beide kanten belangrijk; het geven en ontvangen
Leren van feedback vraagt om drie soorten vaardigheden:

• cognitieve o.a. kritisch denken en creatief denken,
• interpersoonlijke o.a. communicatie en samenwerking en
• intra persoonlijke (je moet weten waar je niet goed in bent om beter te kunnen worden)
  Oefenen, oefenen, oefenen…. Power comes from repetition!

Voordat het middagprogramma startte genoot iedereen nog van een mooie wandeling.

Steve begon sessie drie met de volgende opvatting; in de laatste fase van de formatieve spiraal gaat het niet over ontwikkeling van een formatieve cultuur maar over de ontwikkeling van ‘good teaching’. Formatief assessment is een manier om te komen tot ‘good teaching’. Wees je ervan bewust dat het opschalen van dit proces niet vanzelfsprekend is. Essentieel voor opschaling is dat er een cultuur van pro social gedrag ontstaat (je kunt het niet alleen). Leren gebeurt door het observeren en imiteren van anderen, dit noemt Steven observational learning. Als ervaren docent ben je effectiever door niet voor te doen hoe anderen het moeten doen maar door te laten zien hoe jij het doet en daarop feedback te vragen. Leg uit (evidence based) waarom je de dingen doet zoals je ze doet, koppel het aan je onderwijsvisie. Neem de leerling mee!

De leerzame dag werd afgesloten met een privé concert door The Freakin Lolas met frontman Steve Joordens onder het genot van Canadian pancakes and Maple syrup.

Dinsdag 29 oktober – Dagverslag door Arman Plender & Peter Verheij & Peter Koopman.

  09:15 – 12:00 uur: Professional Learning Session – Formative Culture in het schoolsysteem van Canada verzorgd door Halton District School Board.
  12:30 tot 16:00 uur: programma in Halton School – individuele keuzes in lesbezoek, gesprekken met leerlingen en docenten.
  19:00 uur – dinner.

Na gisteravond wat gedronken te hebben in de bar van het hotel (en sommigen hebben eerst nog een duik in het zwembad genomen), werden de bedden opgezocht.
’s Ochtends met z’n allen uitgebreid ontbeten in het hotel en na de opening van Bob in de busjes gestapt.

Na een kwartiertje rijden aangekomen op Dr. Frank J. Haydn School in Burlington.

Op school kennis gemaakt met een aantal leidinggevenden van de school en de School Board. Julie Hunt Gibbons gaf een presentatie over Formative Culture in het schoolsysteem van Canada. De missie van de Haydn school is: “To grow, to succeed and to learn”.

Dit is een secondary-school en start vanaf grade 9 (leerlingen zijn dan 14 jaar oud). Na 4 jaar kan men voldaan hebben aan de norm van 30 punten en kun je de school verlaten om naar de University te gaan. Ze proberen een cultuur van delen te organiseren, door bijvoorbeeld les te geven met deuren open, collega’s uit te nodigen door een bordje #observe_me bij de deur op te hangen.

We hoorden dat de provincies bepalen hoe het onderwijs er uitziet. Het komt dus voor dat na een nieuwe verkiezing wordt gekozen voor een andere benadering van het onderwijs. Vanuit die kant wordt bepaald wat leerlingen moeten kunnen en kennen aan het eind van hun opleiding (de Wat). Hoe scholen dat bereiken is aan hen: zij bepalen waarom ze het onderwijs op een bepaalde manier vormgeven en ook hoe ze dat gaan doen.

Leerlingen op school volgen vakken die afgerond moeten worden. Na 4 jaar moeten er 30 punten behaald zijn, waarvan 18 punten te behalen zijn door verplichte vakken af te ronden. De overige 12 punten kunnen gehaald worden bij keuzevakken.

Na deze presentatie gingen we uiteen om te spreken over verschillende onderwerpen en deden dit volgens de werkvorm Open Space Technology . Vijf mensen van de school spraken over verschillende onderwerpen en we konden hen alles vragen. Zo hoorden we dat er voor goede ideeën altijd geld beschikbaar is, iets wat in Nederland anders is.

Na de lunch konden we kiezen uit een flink aantal keuze onderwerpen, van lesbezoek tot het praten met leerlingen.

We sloten de dag op Haydn af met een reflectiebijeenkomst. In deelgroepen (door de ogen van de leerling, de docenten, de team/schoolleiders en de school board) verzamelden we wat ons gister en vandaag verwonderde en inspireerde. Zou bouwen we elke dag samen aan een mooie opbrengst van deze reis.

Woensdag 30 oktober:

   08:30 tot 12:30 uur: Vier schoolbezoeken in Halton District, onderdompelen en kennis maken met docenten en schoolleiders.
   12:30 – 13:30 uur: Lunch at Haydn School
   13:30 – 15:30 uur: The Third Path, workshop met Nancy Steinhauer
   15:30 – 16:30 uur: Reflectie en thematisch verslagen
  16:30 tot 19:00 uur: Meet and greet met Canadese partners in Oakville, West End

Aldershot School – I-STEM programme – verslag door Suzanne Vlak

Met 7 docenten en schoolleiders bezochten we in de ochtend Aldershot School. Op deze school vind je year 7 & 8 (de laatste jaren van de basisschool) en year 9-12 (high school). We werden ontvangen door Paul (vice-principal) en Kerri (aardrijkskunde docent).

Paul en Kerri vertelden ons over het I-STEM programma dat zij op Aldershot hebben opgezet en waarvan het eerste schooljaar net gestart is, I-STEM staat voor Innovation, Science, Technology, Engineering en Mathematics. Leerlingen kiezen in year 9 voor dit programma en volgen dit 4 jaar. ’s Ochtends draaien leerlingen mee met het reguliere programma (Engels, Frans, gym en andere algemene vakken) en ’s middags werken ze aan vakoverstijgende projecten die passen binnen het I-STEM programma, ze werken dan ook regelmatig in een niet-klassikale setting. Het programma is geboren uit pure noodzaak, het leerlingenaantal liep terug en er moest dus iets gebeuren om meer leerlingen aan trekken. Er werd een klein onderzoek gedaan naar de ervaringen van leerlingen op school, hier kwam uit dat leerlingen niet met plezier naar school gingen en het saai vonden. Een behoorlijke uitdaging.

Het programma wordt ontworpen en de lessen gegeven door vier bevlogen docenten, dit team zal in de toekomst uitgebreid moeten worden met meer docenten. In dit eerste jaar zijn er 115 leerlingen gestart in year 9. De eerste 2 weken van dit eerste jaar stonden in het teken van het leren kennen van elkaar en de school en het bespreken van de waarden en normen die gelden binnen het programma, er wordt dan nog niet gewerkt aan het curriculum maar zorgt er wel voor dat leerlingen en studenten op één lijn zitten.

De I-STEM lessen zien er dus anders uit dan de reguliere lessen zoals wij ze kennen, leerlingen zijn veel fysiek bezig – zowel in het lokaal als buiten de school. In de wiskunde en technieklokalen zijn bijvoorbeeld whiteboardwanden waar leerlingen hun ideeën en formules op uit kunnen werken. Zo kan de docent zien wat de leerlingen weten en kunnen maar, misschien nog wel mooier, kunnen de leerlingen elkaar helpen. De docenten gaan ook regelmatig met de leerlingen naar buiten, ze passen theorieën die ze in het lokaal leren buiten toe. Leerlingen geven aan dat doordat ze fysiek en actief met de stof bezig zijn de stof sneller in hun hoofd zit.

Net zoals bij de school die we op dinsdag hebben bezocht viel ons op Aldershot n ook weer op dat de gemeenschapzin groot is op school. Ouders worden bij de school betrokken en nauw op de hoogte gehouden van de prestaties (zowel op academisch als sociaal gebied) van hun kinderen. De gemeenschap wordt ook naar binnen gehaald. Vanuit het I-STEM programma is er veel contact met de universiteit en bedrijven in de omgeving. Leerlingen krijgen de kans om op de universiteit te komen kijken en om bij bedrijven stage te lopen.

Nu, na 8 weken, is de schoolleiding erg tevreden. De eerste ervaringen zijn heel goed, leerlingen zeggen dat ze met plezier naar school gaan en zijn erg enthousiast. In de toekomst willen ze het programma graag uitbreiden door nog meer vakken bij het programma te betrekken en de projecten nog vakoverstijgender te kunnen maken.

Garth Webb S.S. – Verslag door Rachel Faessen

“Trying and failing to grow”

Met de snelheid van een wervelwind worden we met groot enthousiasme door de school geleid. Garth Web is gesticht door een Canadese militair uit WOII. Het heeft een schoolcultuur waarin elke docent deel uitmaakt van een team dat zich verdiept in het verbeteren van het onderwijs (werkgroep). Collega’s kunnen zelf ideeën aanbrengen, maar ook aansluiten bij opgebrachte ideeën. Deze groepen komen 1 dag per maand bij elkaar om aan de ontwikkelvraag te werken. De leerlingen zijn dan vrij. Daarnaast starten alle lessen 1x per week pas om 9.30 zodat ook dan gewerkt kan worden aan de ontwikkelvraag.

Eenmaal per maand komt er een afvaardiging van de leerlingen en ouders op school om met een afvaardiging van het team te spreken over lopende zaken.

Binnen alle lessen krijgen de leerlingen feedback van klasgenoten, hun docent en de ruimte om te reflecteren op hun eigen werk, alles met het oog op het continue leerproces bezien vanuit de vaardigheden, zoals beschreven door de Board.

Het mooie van deze school is dat ook leerlingen die uiteindelijk naar de universiteit gaan, de mogelijkheid hebben om praktijkvakken te kiezen. We gaan uiteindelijk met een vol hoofd en een tevreden gevoel weg en hopen morgen op een andere school nog meer antwoorden te vinden.

Milton District High School – Verslag door Karin Hage

Na een vroege start van de dag gingen vier verschillende groepen op pad om vier verschillende scholen te bezoeken.

Wij arriveerden tegelijkertijd met de schoolbussen op Milton District High School, waar wij zeer hartelijk werden ontvangen door de principal. Milton High School is een school die al 80 jaar deel uitmaakt van de steeds groter en meer divers wordende gemeenschap van Milton.

Na het afspelen van het volkslied en vertellen van de mededelingen voor de dag, waarvoor het gehele schoolleven werd stil gelegd, konden wij kennismaken met deze school. Milton District High School is een school:

• waar respect/ eigenaarschap (belonging)/ trots en vertrouwen door de gehele school voelbaar en zichtbaar is;
• de leerlingen worden aangespoord zich uit te spreken;
• waar vaardigheden het uitgangspunt bij de inrichting van het onderwijs zijn;
• waar de schoolleiding is samengesteld uit 14 personen uit alle geledingen van de organisatie die samen beslissingen nemen over de invulling van het onderwijs;
• waar evenals op andere scholen verschil is onder de docenten m.b.t. toepassing van de formatieve manier van werken;
• waar meer flexibele inrichting van lokalen docenten moet stimuleren om vaste patronen te doorbreken;
• waar leerlingen worden aangespoord en het vertrouwen krijgen om eigenaarschap te tonen (buitenschoolse clubs, extra credit courses) en hierbij een docent moeten verleiden vrijwillig ,na schooltijd, samen met hen deze club te leiden;
• waar ‘sense of belonging’ en gelijkwaardigheid uitgangspunten zijn;
• het gedachtengoed van Carol Dweck (Growth Mindset) gestimuleerd wordt onder de docenten;
• het doel is om meer leerlingen op level drie te krijgen;
• waar leerlingen betekenisvolle opdrachten kunnen uitvoeren (bijv. construeren van ‘tiny houses’ voor Habitat for Humanity)
• waar leerlingen veel samenwerken aan opdrachten;

Door bovenstaande activiteiten creëren zij gemeenschapszin waarbinnen zij iedere leerling uitdagen het beste uit zichzelf te halen en de best passende pathway te kiezen. Na dit bezoek hebben we zeker weer voldoende informatie gekregen om over na te denken.

Oakville Trafalgar S.S. – Verslag door Nick, Niel, Elvera en Yvonne

We spraken met de schoolleiding, ouders, leerlingen en hoofddocenten. De volgende zaken vielen op:

• Er is een enorm aanbod van keuzemodules, clubs en extra-curriculaire activiteiten.
• Er heerst een gemeenschapsgevoel waaraan alle partijen een bijdrage leveren. Zo bieden ouders iedere ochtend een ontbijt aan leerlingen die daar om wat voor reden nog niet aan toe kwamen. Een klein standje in de aula waar je een stuk fruit kunt pakken of een broodje. Simpel en doeltreffend. Je voelt de betrokkenheid, het is verbindend.
• We spraken met Luisa (en haar moeder) uit Nederland die nu anderhalf jaar in Canada woont en het schoolsysteem hier ervaart. Ze kon haarfijn de verschillen duiden tussen NL en CA. De totale versnippering in NL maakt dat Luisa ons onderwijs als rommelig ervaart terwijl ze in Canada veel eerder het overzicht heeft. In Canada kies je per jaar 8 courses, 4 per semester. Die 4 vakken volg je een half jaar lang iedere dag in blokken van ongeveer 75 minuten. Ongeveer de helft is verplicht de andere helft is echt eigen keuze. Het aanbod is breed. Het is overzichtelijk, minder versnipperd en er is wat te kiezen.
• Toetsing: wat opviel is dat er toch redelijk veel summatief getoetst wordt. Omdat je echter minder vakken per week/semester hebt valt de toetsdruk wel mee. Er is wel een enorme variatie in het soort toetsen.
• Google classroom is het systeem waarmee de school/de vakken werken. Er kan heel veel online webbased gedaan worden. Het resultaat is dat leerlingen makkelijk zelfstandig aan de slag kunnen, ook buiten de lessen, ook buiten.
• Er wordt rekening gehouden met kinderen en hun drukke agenda’s. Deadlines worden soms individueel gesteld, er is meer flexibiliteit.
• Een course wordt afgesloten met een toets die 30% meetelt. De andere 70% wordt verdiend gedurende het semester.
• Zittenblijven kan niet. Je kunt een course niet halen, dat wel, maar dan doe je niet het hele jaar over. Je kunt deze ook in de zomer inhalen bijvoorbeeld.
• Hoofddocenten (ongeveer 10) zijn verantwoordelijk voor een afdeling/vakgroep en overleggen wekelijks met de schoolleiding. Het is het klankbord van de directie.
• Alle docenten schrijven een jaarplan waarop ze digitaal feedback ontvangen.
• Leerlingen zijn veel meer ‘in the lead’. Er is een leerlingenraad van bijvoorbeeld 40 (!) leerlingen die van alles organiseren.

Samengevat: vanuit het perspectief van de leerling ervaar je op een gemiddelde highschool minder versnippering, meer betrokkenheid (zowel in als buiten de les).

Dagverslag middag en avond 30-10-2019 door Monique H. en Liene

Na een overheerlijke lunch op Dr. Frank J. Hayden secondary school, krijgen we een workshop van Nancy Steinhauer.

Nancy is momenteel directeur van een privé school in Toronto. Twee jaar geleden is ze geïnspireerd geraakt door een theorie die beschreef wat ze al jaren uitvoert in haar school. ‘The third path’ beschrijft onderwijs wat gebaseerd is op de relatie met de leerling. Inmiddels heeft ze daarover een netwerk opgebouwd: https://www.relationshipbasedschools.com/.

Ze vertelt dat leerlingen succesvol zijn als er aandacht wordt besteed aan prestatie(pad 1) én welzijn(pad 2). Leerlingen kunnen pas echt leren als de volgende aspecten aanwezig zijn: veiligheid, zelfregulatie, erbij horen, positiviteit, betrokkenheid, identiteit, beheersing en betekenis. Waarbij de eerste 4 het fundament vormen.

We hebben in groepen deze aspecten geëvalueerd van ons eigen onderwijs. Ook hebben we gepraat en gedachten gewisseld over de eisen die we stellen aan onze leerlingen, formatieve werkwijzen, schoolculturen, interactie en natuurlijk de relatie met leerlingen. De vraag beantwoorden wat onze leerlingen nodig hebben zou het volgende gezamenlijke ontwikkeldoel van onze docenten kunnen zijn.

Na de workshop van Nancy zijn we richting het meer van Toronto gereden. Daar hebben we een bijeenkomst gehad met enkele leden van de schoolboard van het Halton District en de directeur van Dr. Frank J. Hayden school waar we de afgelopen dagen erg welkom waren. Na deze lange dag hebben we onze bedden als snel opgezocht… morgen weer een mooie dag voor de boeg!

Donderdag 31 oktober:

   07:30 tot 15:00 uur: schoolbezoeken in Halton District aan Irquois Ridge HS in Oakville & Georgetown District HS; onderdompelen en kennis maken met docenten en schoolleiders.
  15:00 uur – Reflectiebijeenkomst op Irquois Ridge HS
  17:00 uur – Halloween @ Seneca Avenue in Burlington

Schoolbezoek Iroquios Ridge High School  – door Niel en Matthijs

Op Iroquios (1500 leerlingen), waar in de centrale hal de Nederlandse vlag hing, kregen we een uitgebreide uitleg van de principal en twee leerlingen over het formatieve werken en leren in de school. Het schoolgebouw is 25 jaar oud.

De directeur John Stieva die er de laatste twee jaar zit heeft project based learning in de school gebracht: er wordt toenemende mate nadruk gelegd op het proces wat de leerling door moet maken. Het eindresultaat of het product wordt minder belangrijk gemaakt. Een mooi voorbeeld hiervan is de wijze waarop toetsen worden geëvalueerd: de docent geeft aan waar de fouten zitten in een toets en geeft de leerling de mogelijkheid om die fouten te herstellen en te reflecteren op waar het dan fout is gegaan. Op deze manier kan de leerling nog een deel van de punten terugverdienen (30%). De directeur ziet het liefst dat het hele punt opnieuw kan worden gegeven.

In de school is er een learning team gevormd. Deze krijgen opdracht van het leadership team (directeur, teamleiders) om vorm te geven aan de teamscholingen. Laatste keer hebben ze bijvoorbeeld gezocht naar wat er in elk vak wordt gedaan met wiskunde.
We kregen een korte uitleg van twee studenten over hun student council en wat zij allemaal in de school doen, zoals een fall fest, scary movie night, schoolfeest/gala, maar ook nodigen zij guest speakers uit om bijvoorbeeld te spreken over positiviteit. Het was duidelijk dat zij een belangrijke rol in de school spelen.

Vervolgens zijn we in groepjes de lessen in gegaan en kregen we een indruk hoe leerlingen leren. Het leerproces stond bij een aantal lessen duidelijk centraal. Ook wordt er door veel docenten gewerkt aan het Project Based Learning Program. Iedere docent wordt geacht om andere dan summatieve toetsen te maken, liefst cross-curricular. Veel docenten leveren hier op een creatieve manier hun bijdrage aan.

In elk lokaal wordt het plan en de route naar het doel duidelijk centraal gesteld. Daarnaast was er in de les wiskunde een mooi voorbeeld te zien van hoe leerlingen samenwerkend leren en waarbij de docent coacht. Leerlingen werkten op grote borden en op hun tafel aan opdrachten.

Georgetown District HS verslag door Robbert

Georgetown is een echte districtschool, 1500 leerlingen. Een school waar alle stromingen die in het district worden aangeboden worden gegeven.

Er zijn maar 3 scholen in dit district zijn die alle stromingen aanbieden. Leerlingen kunnen hier verschillende vakken kiezen op; University, college, apprenticeship en work niveau. In tegenstelling tot andere district scholen stroomt er op deze school “maar” ongeveer 40%  uit naar de University. Er is dus een grote diversiteit op de school aanwezig. Dit zie je ook in het gebouw vanuit grote praktijklokalen tot theorielokalen.

De school is gericht op inclusief onderwijs, van de 1500 leerlingen hebben er 500 een handelingsplan. Dit gaat van iemand in een rolstoel die constant twee ondersteuners bij zich heeft, tot iemand die adhd heeft. De community gedachte komt hierin nadrukkelijk naar boven, men wil op school een gezamenlijke verantwoordelijkheid uitstralen waarbij een FAIR en EQUAL benadering centraal staat.

In de school herken je de kenmeren van VMBO basis en kader scholen in Nederland gecombineerd met alle theoretische stromingen, T – havo – vwo. Doordat men bij elkaar in het gebouw zit geeft dit de mogelijkheid voor de leerlingen van college of University om ook voor de praktische vakken te kiezen. Je ziet dit gebeuren tijdens de open courses die invulling geven aan de 12 vrije creditpoints. Tevens kunnen leerlingen van de “lagere” stromingen kiezen voor vakken op een hoger niveau wanneer ze dit kunnen. De decaan heeft een centrale rol in student counseling om iedere leerling per vak op de juiste plek te krijgen.

Op deze school staat feedback geven centraal om het onderwijs vorm te geven. Hoe geef je waardevolle feedback terug aan de leerling, wat betekent deze feedback voor de leerling. Modelling staat hierin centraal om deze bewustwording te creëren.

In gesprekken met docenten kwam ook op deze school weer regelmatig naar voren dat men via skills werkt aan het curriculum. Een curriculum dat je voor delen kunt halen, minimaal 50%. Er zijn docenten die werken vanuit een assessment bij de start van een semester. Hier sluiten ze op de leerling aan en werken zo formatief naar de eindtest toe. De docenten zijn in een transitie en men probeert iedereen in die cultuur te krijgen.

Om leerlingen goed te kunnen ondersteunen is er geen mentoraat in de school. Iedere docent heeft per leerling individueel contact met ouders. Voor ouders zijn dit per semester dus 4 docenten, voor docenten zijn dit dus 50-75 verschillende ouders om ze te informeren. Om toch de zorg voor leerlingen te kunnen borgen zijn er coördinatieteams in de school die deze zorg hebben. Die volgen alle leerlingen die gediagnosticeerd zijn of “nog” niet. De “nog” niet leerlingen worden gevolgd door een flag coördinator welke alle leerlingen op alle gebieden volgt, wanneer er hier geconstateerd wordt dat er meer hulp nodig is. Komt het well being team in beeld. De begeleiding varieert van ondersteuning in plannen en organiseren tot aan geven van een veilige plek in een resource room.

Een interessante school om te zien hoe mooi inclusief onderwijs kan zijn. Samen op dezelfde school, samenwerken op bepaalde momenten, mogelijkheden geven aan de leerlingen, samen de community vorm geven en zo het beste voor elkaar mogelijk maken.

Halloween at Seneca Avenue, Burlington.

Vrijdag 1 november:

   09:00 uur: refelectiebijeenkomst met deelnemers.
   12:00 uur: lunch
   13:00 uur: vertrek naar Niagara on the Lake.
   14:30 uur: winetour at Pellars Vineyard.
   17:00 uur: check in at the Oakes Hotel (overlooking the Falls)
  19:00 uur: Real Niagara Burgers for dinner at Turtle Jack.

Dagverslag – Ochtend – Rachel:
In de ochtend werken alle verslaggroepen aan de uitwerking van hun verslagen bezien vanuit leerlingen, ouders, docenten, directie/schoolleiders en de Carmelstichting.

Vervolgens gaan de collega’s van dezelfde school bij elkaar zitten om te kijken wat zij van deze week meenemen naar hun school en werkt iedereen zijn persoonlijke leerdoel uit. Aan het eind van de reflectie geeft iedereen zijn stars and wishes aan op een memoblaadje, waarna we om half een vertrekken naar Niagara falls.

Vrijdagmiddag 1 november, verslag Yvonne

Het werk zit erop, tijd voor weekend en nog even wat mooie dingen van Canada meepikken. In volgepakte bussen rijden onze chauffeurs Bob en Peter richting Niagara Falls met onderweg een stop bij de Peller Estates Vineyard. Lunchen doen we in een foodcourt waar vooral de ‘broodjes’ van Mr.Sub populair zijn

Met goedgevulde magen komen we aan bij Peller Vineyard voor een wijnproeverij. Eerst bubbels, dan een droge witte in de ijzige kou tussen de wijnranken, een fijne merlot in de wijnkelder, en tot slot de befaamde Canadese Ice wine die ons allemaal verrast.

Zoeter dan zoet (we moeten de wijn drinken met het puntje van onze tong tegen het glas zodat de smaakpapillen voor het zoet even niet meedoen bij het proeven) maar echt heel lekker (daar wordt verschillend over gedacht).

Als we weer verder rijden richting de Falls, zien we aan de overkant van de rivier de Verenigde Staten liggen. Het mistroostige weer kan onze nieuwsgierigheid naar het natuurverschijnsel dat we bijna gaan zien niet temmen. We checken in bij het Oakes Hotel en verblijven met z’n allen op de elfde verdieping. Zodra we onze kamers binnenstappen, klinken overal de oh’s en ah’s want we kijken recht op de Horseshoe van Niagara. En als dan ook nog eens de zon doorbreekt en een regenboog boven de watervallen zweeft, vliegen we weer naar buiten om dit natuurfenomeen eens van dichtbij te gaan bekijken. Morgen staat een wandeling langs en onder de Niagara Falls op het programma. Hopelijk is het dan wat minder koud maar we verheugen ons er wel op.

Onder het genot van sportwedstrijden op heel veel televisieschermen en Eddie Vedder over de boxen, dompelen we ons onder in de Amerikaanse keuken: hamburgers, gefrituurde kip en fries. Want hoe mooi de Niagara Falls ook zijn, ook hier heeft het toerisme haar slag geslagen. Vanuit onze hotelkamers blijven we nog lang kijken naar die machtige watervallen, uitgelicht in alle kleuren van de regenboog.

Zaterdag 2 november:

    08:30 uur: breakfast and check out.
    10:00 uur: bezoek aan Niagara ‘Behind the Falls’ (lopen).
    12:30 uur: vertrek naar stadje Niagara on the Lake, lunch op eigen gelegenheid.
    16:00 uur: shop till you drop – shopping mall.
    19:30 uur: aankomst op het vliegveld van Toronto.
    22:55 uur: vertrek met KL696 van Toronto naar Amsterdam.

Good morning Canada……
Good Morning Niagara Falls, Good Morning Carmel team.
Dagverslag door Javier Castilla Martin

Wakker worden met een geweldig uitzicht. Mooie rode gloed van de ochtendzon boven de watervallen van Niagara. Vervolgens verwend worden met een ‘American Breakfast’. De laatste dag van de reis is er één om niet te vergeten.

Nadat we gisteren genoten hebben van een prachtig uitzicht, kijkend op de watervallen, gingen we nu een kijkje nemen in de tunnels van Niagra Falls. De Journey behind the falls. Met onze mooie kanariegele poncho’s konden we vanuit 3 plekken op een andere manier bekijken hoe het water hard naar beneden kletterde. Langs de wanden konden we informatieborden met interessante feiten over o.a. de geschiedenis van de tunnel, waterval en daredevil verhalen aanschouwen.

Paar uur later pakten we de bussen en reden verder langs de rivier om bij een rivierbocht te stoppen.

Nog één keer je laten verwonderen door de natuur.

Na een korte stop gingen we door naar een dorp bij ‘Niagara on the lake’ en een shopping mall ‘Toronto premium outlet’. Even kijken of we een souvenir kunnen inslaan voor als we thuis aankomen.

Op het vliegveld van Toronto riep Karin via de app-groep de hele club bij elkaar, tijd voor een dankwoord aan Peter en Bob voor de goede zorgen. Geen passender cadeau dan echte een ‘Canada’-kerstbal uit de “365 dagen per jaar Kerstmis”-winkel in Niagara on the Lake. Dank ook aan de groep, jullie waren een fantastisch reisgezelschap!

We kijken terug op een zinvolle reis. Vol met verhalen. Back to Amsterdam!

Zondag 3 november:

 11:05 uur: aankomst op Schiphol.

Ruim voor schema aankomsttijd landen we op om 10:30 uurSchiphol… nog een keer een Canada-hug, de koffers zoeken en op weg naar huis.
We kijken samen terug om een meer dan geslaagde Carmel Studiereis….